martedì 5 novembre 2013

bellu..













Bellu…

Totu in su mundu est meraviza
sa naschida de’ semen’ in fiore,
cando caminat pizinnu minore
e chi s’ ischina sua ponet riza.
Gai est bellu su primu amore
chi balet pius de ateros miza,
bellu cando su male mudat chiza
e torrat in su gosu dae dolore.

Ite mi nades bois  turturellas
a primu bolu in di’ e beranu,
cando balente bos pedit sa manu
e che sa rosa bos sentides bellas?
E cussu chelu a primu manzanu
chin sole e luna e alu sas istellas,
unu raju ‘e lughe in su lentore
faghet brillare de 'onzi colore?

Sa mama dae sa prima pizinnia
est cosa chi no at paragone,
una sienda manna, una bijone
chi nos cantat sempre sa ninnia.
Pustis passada est s’ ajania
pro sighire sa manna emoscione,
cussa chi de s’ amore est sa mere
pius de milli amantes.. sa muzere.

Cumprit custa vida ‘e meraviza
su frutu chi bi naschet in s’ arbore,
fatu dae sa fortuna e s’ amore
che s’ abba chi li dat e no s’ allizat.
De me est su tesoro, una fiza:
sa vista, sa musica 'e su core,
meda bellesas .. b’ at in su mirare
ma issa nudda de paragonare.

Nessun commento:

Posta un commento