mi l' at dadu Deus

..mi l’at dadu Deus..

T’ antas  d’ esser  d’ istoria fieru

de ajos  chi curagiu ant unoradu,

faghe a bider s’ est de abberu

chi alu  no ti ses  ilmentigadu:

d’ esser ‘istadu   su  populu veru

chi sa Sardigna at  sempr’ abbitadu,

chi at difesu   su  mare e sa terra

in  tempos  siat de paghe che de gherra.

No ti connosco  cando  t’ ido  servu

de  bentos furisteris e de modas;

pares ammodigadu e chena nervu

isciau  de su tempus  chi che colas.
Traitu as   in corros de chervu

sa limba  tua pro ateras  iscolas,

como chi ses  che padre pedidore

no as presente ne  tempus benidore.

Populu ses solu si ti rebellas

a sos males chi t’an intraniadu

sighende totu sas semidas  bellas

in biver  pro nde morrer sulenadu.

De poder narrer  chi cussas istellas

brillan pro  te chin  totu  su criadu,

D' abboigare  “mi l’at dadu Deus”

custu siddadu devet  restare   meu.