sa manig' e su zapu

Sa manig' e su zapu 

Sa manig’ e su zapu  s’ est  truncada

colpende  una  chelva  a s’imbessa,

de terra totu canta allorumada

In  mes’ e  una  raighin’ e chessa-

Salia bona  ma tot’ apoderada

un’ iscia,  dae meda fit arressa, 

apo pessadu  e bi ponner  pumata

chin sindia ,colcorija  e patata-

Truncada s’est sa manigh’ e su  zapu

chilchende  sa terr’ e ischelvare,

sa  furi’ e  su colpu  m’ est iscapu

chena poder  sa chelva  islvoligare.

Anzis  inie ch’ est restad’ a tapu

sighende  sa faina a  cumplicare,

intr’ e sa terra ch’ est restada s’ ata

in   mes’ e chessa  e fund’ e almurata.

De zapu  truncadu apo maniga

chilchende ‘e dare frutu  a custa terra,

issa si prestat che a bon’ amiga

ma no cheret  chi si fatat gherra.

Sos ojos  sun pienos de zimiga

in donzi bicu.. odiu e cuntierra,

si s’ essu bonu como no s’agatat

no b’ intrata zapu.. e no pienat mata.